یکی از نواحی که در مغز بیماران مبتلا به اختلال های اضطرابی دچار پّرکاری می شود نواحی پس سری مغز می باشد. در نواحی پس سری عمدتاً امواج آهسته در زمان استراحت افزایش می یابند و در زمانی که ما چشمان مان را می بندیم به حداکثر می رسند. حضور غالب امواج آهسته نشان دهنده کاهش عملکرد در این نواحی می باشد. در بیماران مبتلا به اختلال های اضطرابی این ناحیه از مغز عملکردش افزایش می یابد بخصوص در سینگولیت خلفی ما با افزایش امواج بتا نسبت به نواحی پیشانی سر مواجه هستیم. پروتکل آلفا تتا نوروفیدبک با هدف قرار دادن این مشکل بیماران اضطرابی سعی می کند فعالیت زیاد را به حداقل برساند و از این رو باعث می شود علائم مرتبط با بیماری وی نیز به حداقل برسد.
اخیرا رویکردی جدید در درمان بیماران اضطرابی به خصوص افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه اضافه شده است. در این بیماران بصورت همزمان عملکرد مغز و قلب هدف قرار داده می شود. بیشتر بیماران اضطرابی علی رغم مشکل در فعالیت برخی از نواحی مغز، دارای پّرکاری در سیستم اعصاب خودمختار خود نیز هستند. این بیماران دارای علائمی نظیر تپش قلب، تنفس سریع، انقباض عضلانی و تعریق هستند ، زمانی که ما از تلفیق نوروفیدبک با بیوفیدبک تغییرپذیری ضربان قلب استفاده می کنیم اثر بخشی بیشتری را در این بیماران مشاهده می نماییم.